Deins nooit terug bij misplaatste verontwaardiging
Een tijd geleden had ik voor het eerst te doen met Hugo de Jonge. Ik heb hem verguisd in de Corona-periode toen hij zich als een dwaze marionet liet leiden door zijn eigen opgeblazen ego en door het WEF-gezag.
Toen Lucille Werner zijn grapje niet kon waarderen, had ik met hem te doen. Hugo werd door Jaïr -die hem interviewde over de aftocht uit de Kamer van de voormalige Lingo-presentatrice- weg getrokken voor een langs rijdende auto. Hij maakte daarbij het grapje dat hij zelf bijna een beperking had gehad. In de studio bij Humberto was hooglijke verbazing en afkeer van zo'n 'vreemde uitspraak'.
Ik vond het een geslaagde grap van Hugo. Zijn intentie was niet te kwetsen. Hij meende ten onrechte dat Lucille Werner hier wel tegen kon. Voor iemand die in twee jaar politiek enkel continue de gelijkwaardigheid van mensen met een beperking heeft verkondigd, reageerde ze met misplaatste verontwaardiging. Een grap maken over iemand is juist een teken van respect.
Zelf overkwam het me laatst ook. Ik meldde aan een langjarige coachee dat ik een aantal zaken die ze had gedaan niet zo had aangepakt. Toen ik haar later vroeg om nog eens af te spreken, liet ze weten hier geen behoefte aan te hebben.
Het komt veel en vaak voor: misplaatste verontwaardiging. De ontvanger van je boodschap reageert boos, geagiteerd en nog vaker met passieve agressie of trekt zich volledig terug. De slachtofferkaart wordt getrokken. En dan heb ik het natuurlijk niet over een keiharde aanval op de man, maar over op een respectvolle manier en met de juiste intentie de waarheid zeggen en een spiegel voorhouden.
Wat je als fulltime levensgenieter dan níét moet doen is in je schulp kruipen of sorry zeggen. Je intentie was namelijk helemaal niet om iemand te kwetsen, maar juist om te helpen. En als jij weet dat je intentie zuiver was, zoals Hugo met zijn grapje richting Lucille, dan moet je je poot niet terugtrekken, maar extra gas geven!
Dan neem je verantwoordelijkheid voor wat je hebt gezegd en als er nog contact mogelijk is, herhaal je wat je hebt gezegd. Zelf zit je geen moment met wat de ander je wil doen geloven hem/haar te hebben aangedaan. Je laat het los. Het is niet jouw probleem, maar dat van de ander.
Dit komt niet alleen in het klein voor, maar ook in het groot. Zoals het gevaccineerden duidelijk blijven maken dat wij Covid-Naturals de Corona-crisis hebben gekeerd en niet zij. Of Sigrid Kaag duidelijk maken dat ze niet gepruimd werd omdat ze gewoonweg een slechte Minister van Financiën was en dat helemaal niets te maken had met een hoogopgeleide vrouw die geen kans kreeg.
Conclusie: Laat de misplaatste verontwaardiging na respectvol confronteren je nooit van je stuk brengen. Als je intentie juist was, blijf dan bij wat je hebt gezegd. Mocht de relatie daardoor verbroken worden dan is dat maar zo. Je bent dan beter af zonder.
Fijne dag!
(c) Bron afbeelding/screenshot/beeldcitaat: RTL
Toen Lucille Werner zijn grapje niet kon waarderen, had ik met hem te doen. Hugo werd door Jaïr -die hem interviewde over de aftocht uit de Kamer van de voormalige Lingo-presentatrice- weg getrokken voor een langs rijdende auto. Hij maakte daarbij het grapje dat hij zelf bijna een beperking had gehad. In de studio bij Humberto was hooglijke verbazing en afkeer van zo'n 'vreemde uitspraak'.
Ik vond het een geslaagde grap van Hugo. Zijn intentie was niet te kwetsen. Hij meende ten onrechte dat Lucille Werner hier wel tegen kon. Voor iemand die in twee jaar politiek enkel continue de gelijkwaardigheid van mensen met een beperking heeft verkondigd, reageerde ze met misplaatste verontwaardiging. Een grap maken over iemand is juist een teken van respect.
Zelf overkwam het me laatst ook. Ik meldde aan een langjarige coachee dat ik een aantal zaken die ze had gedaan niet zo had aangepakt. Toen ik haar later vroeg om nog eens af te spreken, liet ze weten hier geen behoefte aan te hebben.
Het komt veel en vaak voor: misplaatste verontwaardiging. De ontvanger van je boodschap reageert boos, geagiteerd en nog vaker met passieve agressie of trekt zich volledig terug. De slachtofferkaart wordt getrokken. En dan heb ik het natuurlijk niet over een keiharde aanval op de man, maar over op een respectvolle manier en met de juiste intentie de waarheid zeggen en een spiegel voorhouden.
Wat je als fulltime levensgenieter dan níét moet doen is in je schulp kruipen of sorry zeggen. Je intentie was namelijk helemaal niet om iemand te kwetsen, maar juist om te helpen. En als jij weet dat je intentie zuiver was, zoals Hugo met zijn grapje richting Lucille, dan moet je je poot niet terugtrekken, maar extra gas geven!
Dan neem je verantwoordelijkheid voor wat je hebt gezegd en als er nog contact mogelijk is, herhaal je wat je hebt gezegd. Zelf zit je geen moment met wat de ander je wil doen geloven hem/haar te hebben aangedaan. Je laat het los. Het is niet jouw probleem, maar dat van de ander.
Dit komt niet alleen in het klein voor, maar ook in het groot. Zoals het gevaccineerden duidelijk blijven maken dat wij Covid-Naturals de Corona-crisis hebben gekeerd en niet zij. Of Sigrid Kaag duidelijk maken dat ze niet gepruimd werd omdat ze gewoonweg een slechte Minister van Financiën was en dat helemaal niets te maken had met een hoogopgeleide vrouw die geen kans kreeg.
Conclusie: Laat de misplaatste verontwaardiging na respectvol confronteren je nooit van je stuk brengen. Als je intentie juist was, blijf dan bij wat je hebt gezegd. Mocht de relatie daardoor verbroken worden dan is dat maar zo. Je bent dan beter af zonder.
Fijne dag!
(c) Bron afbeelding/screenshot/beeldcitaat: RTL
➤Afspraak maken voor 1:1 Coachingsessie ➤